อัลวะบาอฺคืออะไร
อัล-วะบาอฺ(الوباء ) ความหมายภาษาอังกฏษ คือ
Epidemic (เอพพิเดมิค) ภาษาไทย แปลว่า โรคระบาด ,การแพร่ระบาดอย่างรวดเร็ว
โรคระบาดคือ คือ การระบาดที่แพร่กระจายกว้างขึ้นในเชิงภูมิศาสตร์ เช่น โรคอีโบลาที่ระบาดในทวีปแอฟริกาตะวันตกในปี 2557-2559, การระบาดของโควิด-19 ในประเทศจีน และระบาดต่อมายังประเทศอื่นในทวีปเอเชีย
โรคฏออูน(กาฬโรค) ที่เกิดขึ้นในอดีต เป็นส่วนหนึ่งจากโรคระบาด
อัลกอฎีย์ อิยาฎ (ร.ฮ) ฮ.ศ 476-544 กล่าวว่า
"أصل الطاعون القروح الخارجة في الجسد، والوباء عموم الأمراض؛ فسُمّيت طاعونًا لشبهها بالهلاك بذلك، وإلا فكل طاعون وباء وليس كل وباء طاعونا
"ต้นกำเนิดของโรคฏออูน คือแผลที่อยู่ข้างนอก ในร่างกาย และอัลวะบาอ(โรคระบาด) คือ ครอบคลุมบรรดาโรค และ มันถูกเรียกว่า ฏออูน เพราะความคล้ายคลึงของมัน กับการตายด้วยดังกล่าว และนอกจากว่า ทุกๆ ฏออูน คือ โรคระบาด(วะบาอ) และไม่ใช่ทุกๆโรคระบาด เป็นฏออูน -อุมดะฮอัลกอรีย์ ของอัลอัยนีย์ 21/256 และเอานุลมะอบูด 8/255
..................
ไวรัสโคโรน่า -19 ก็คือชนิดหนึ่ง ของโรคระบาด(วะบาอ) ในภาษาอาหรับจึงเรียกว่า وباء فيروس كورونا (วะบาอฺไวรัสโคโรน่า)
โรคระบาดฏออูนในยุคนบี ศ็อลฯ และยุคสะลัฟ
ท่านนะบีย์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ได้กล่าวว่า :
لَيسَ مِنْ رَجُلٍ يَقَعُ الطَّاعُونُ، فَيَمْكُث فِي بَيتِهِ صَابِرًا مُحْتَسِبًا يَعْلَمُ أَنَّهُ لَا يُصِيبُه إلَّا مَا كَتَبَ اللهُ لَهُ؛ إلِّا كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ الشَّهِيدِ
ความว่า “เมื่อโรคระบาดได้เกิดขึ้นชายคนหนึ่งได้กักตัวเองอยู่ในบ้านของเขาด้วยความอดทนหวังผลตอบแทน(จากอัลลอฮฺ)ตระหนักรู้ว่าสิ่งที่มาประสบกับเขาคือสิ่งที่อัลลอฮฺกำหนดมาให้กับเขา เขาจะได้รับผลบุญเสมือนกับผู้ที่สักขีมรณะ(ชะฮีด)”(รายงานโดยอิหม่ามอะหฺหมัด)
.............
หะดิษข้างต้น เป็นสิ่งที่แสดงว่า โรคระบาด ได้เกิดขึ้นแล้วในสมัยของท่านรซูลุลลอฮ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม
โรคระบาดฏออูนในยุคสะลัฟ
ส่วนหนึ่งจากโรคระบาดที่เกิดขึ้นในประวัติศาสตร์อิสลาม
من الأوبئة والطواعين في فترات التاريخ الإسلامي:
حدثت عدة أوبئة وأمراض جماعية عبر التاريخ الإسلامي، وفي مختلف دوله وأمصاره وأصقاعه، إلا أن أبرزها وأكثرها شهرةً وتأثيراً هي:
– طاعون عمواس (18 هـ/ 693م).
– طاعون الجارف (69هـ/ 688م).
– طاعون الفتيات أو الأشراف (87 هـ/ 705م).
– طاعون مسلم بن قتيبة (131 هـ/ 748م).
– الأوبئة والطواعين في العصر العباسي والمملوكي والأيوبي في المشرق الإسلامي.
– الأوبئة والطواعين في المغرب الإسلامي
ส่วนหนึ่งจากบรรดาโรคระบาดและกาฬโรคในช่วงประวัติศาสตร์อิสลาม:
โรคระบาดต่างๆและโรคต่างๆได้เกิดขึ้นมากมายตลอดประวัติศาสตร์อิสลามและในหลายประเทศ ,บรรดาเมืองต่างๆและภูมิภาคต่างๆ แต่สิ่งที่โดดเด่น เป็นที่แพ่หลายและมีอิทธิพลมากที่สุด ได้แก่
1.ฎอฮุน อัมวาส ในปี ฮ.ศ 18 /ค.ศ 693
2.ฏออูน อัลญารีฟ ในปี ฮ.ศ 69/ค.ศ 688
3. ฏออูน อัลฟะตะยาต/อัลอัชรอฟ ในปี ฮ.ศ 87 /ค.ศ 805
4. ฏออูน (ในยุค)มุสลิม บิน กุตัยบะฮ ในปี ฮ.ศ 131/ค.ศ 748
5.โรคระบาดและฏออูน(กาฬโรค)ในสมัยราชวงศ์อับบาซิดมัมลุคและอัยยูบีย์ ที่เกิดขึ้นทางตะวันออกของอิสลาม
6.บรรดาโรคระบาดและกาฬโรค ที่เกิดขึ้นในตะวันตกของอิสลาม
كيف تعامل المسلمون مع الأوبئة وآثارها في مراحل تاريخهم؟ (aljazeera.net)
.....................
ยกตัวอย่างมาให้ดูว่า ในประวัติศาสตร์อิสลาม มีโรคระบาดเกิดขึ้นมากมายแม้แต่ในสมัยของท่านนบี ศ็อลฯก็เกิดขึ้นแล้ว(แม้ว่าฏออูนจะไม่เกิดในมักกะฮและมะดีนะฮก็ตาม)
จากรายละเอียดข้างต้น ไม่ปรากฏหลักฐาน แม้แต่อักษรเดียว ว่าท่านรอซูลลุฮ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ,ยุคเคาลิฟะฮรอชิดูน และยุคสะลัฟต่อมา ได้มีการให้มีการจัดแถวละหมาดยืนห่าง 1.5 เมตร และ 2 เมตร เพื่อป้องกันโรคระบาด โดยอ้าง เฎาะรูเราะฮ(ความจำเป็น) ไม่มีเลยแม้แต่อักษรเดียว
เพราะฉะนั้นบรรดาครูบาอาจารย์ที่สนับสนุนให้ชาวบ้านยืนเว้นระยะห่างในแถวและ ยุยงให้ลูกศิษย์ต่อต้าน ฟิตนะฮ คนที่ค้านยืนห่าง โดยตั้งข้อหาต่างๆ ขอให้รับผิดชอบในวันอาคีเราะฮ และให้ยืนยันว่า หากการยืนห่างไม่ชอบด้วยหลักศาสนา ตนจะขอรับผิดชอบบาปที่ส่งเสริมให้พี่น้องมุสลิมปฏิบัติการยืนห่าง และเมื่ออาจารย์เหล่านี้ มาขึ้นเวทีในงานการกุศลบ้านท่าน ขอให้ถามหลักฐานเรื่องนี้ด้วย ว่า จุดยืนของพวกเขาอยู่บนตัวบทหลักฐานบทใด
อะสัน หมัดอะดั้ม
16/3/64
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น