บิดอะฮในเดือนชะอบาน
เดือนชะบาน ส่วนใหญ่จะพูดกันแต่เรื่อง คุณค่าของมัน เพราะเป็นมุมโลกสวย พูดแล้วได้ดอกไม้ และคำชื่นชม ใครๆก็อยากจะพูดอยากจะดราม่า
แต่อีกมุมหนึ่ง ไม่ค่อบมีใครกล้าแตะ กล้าต้อง เพราะกลัวจะโดน สากกระเบือและถุงอุจจาระปาใส่
ขอพูดในแง่โลกไม่สวยบ้างนะครับ เกียวกับเดือนชะอบาน
การเจาะจงคือนิสฟุชะอบานด้วยการรวมตัวกันอ่านยาสีน ละหมาดสุนัตเป็นกรณีพิเศษ และการเจาะจงในวันนิสฟุชะอบาน
เช็คอับดุลอะซีซ บิน บาซ กล่าวว่า
أن الاحتفال بليلة النصف من شعبان بالصلاة أو غيرها، وتخصيص يومها بالصيام بدعة منكرة عند أكثر أهل العلم، وليس له أصل في الشرع المطهر، بل هو مما حدث في الإسلام بعد عصر الصحابة رضي الله عنهم، ويكفي طالب الحق في هذا الباب وغيره قول الله عز وجل: {الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}[7]، وما جاء في معناها من الآيات، وقول النبي صلى الله عليه وسلم: ((من أحدث في أمرنا هذا ما ليس منه فهو رد))،
การฉลองคืนนิสฟุชะอฺบาน ด้วยการละหมาด หรืออื่นจากนั้น หรือ กำหนดวันนิสฟุชะอฺบานโดยเฉพาะ ด้วยการถือศีลอด นั้น เป็นบิดอะฮ ที่ต้องห้าม ในทัศนะของนักวิชาการส่วนมาก และไม่มีที่มาจากบทบัญญัติอันบริสุทธิ์ สำหรับมัน ในทางกลับกัน มันเป็นส่วนหนึ่งจากสิ่งที่ ถูกประดิษฐขึ้นใหม่ในอิสลาม หลังจากสมัยของเหล่าเศาะหาบะฮ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุม และผู้ที่แสวงหาสัจธรรม พอเพียงในเรื่องนี้และเรื่องอื่นจากมัน กับคำตรัสของอัลลอฮ ผู้ทรงสูงส่งและทรงเลิศยื่งที่ว่า (วันที่ข้าได้ให้ศาสนาของพวกเจ้าสมบูรณ์สำหรับพวกเจ้าแล้ว)และสิ่งที่มีมาในความหมายของมัน จากบรรดาอายาตต่างๆ และคำพูดของ ท่านนบี ศอ็ลฯที่ว่า (ผู้ใดปรดิษฐ์สิ่งใหม่ขึ้นมาในกิจการ(ศาสนา)ของเรานี้ สิ่งซึ่ง ไม่ได้มาจากมัน มันถูกปฏิเสธ(ไม่ถูกตอบรับ) - มัจญมัวะฟะตาวา วะมะกอลาต มุตะเนาวิฮะฮ เล่ม 6 หน้า 191 และฟะตาวาอัลลุจญนะฮ 3/49 ภาคอะกีดะฮ (ดูสำเนาที่แนบมา)
อบูชามะฮ (ร.ฮ)กล่าวว่า
"ولا ينبغي تخصيص العبادات بأوقات لم يخصصها بها الشرع ، بل يكون جميع أفعال البر مرسلة في جميع الأزمان ليس لبعضها على بعض فضل ، إلا ما فضله الشرع وخصه بنوع من العبادة ، فإن كان ذلك ، اختص بتلك الفضيلة تلك العبادة دون غيرها
ไม่สมควรเจาะจงอิบาดะฮ ด้วยบรรดาเวลา ซึ่ง ศาสนบัญญัติไม่ได้เฉพาะเจาะจงด้วยมัน แต่ทว่า บรรดาการกระทำความดีทั้งหมด ถูกปล่อยให้อยู่ในบรรดาเวลา โดยที่ส่วนหนึ่งไม่ได้มีความประเสริฐเหนื่อกว่าอีกส่วนหนึ่ง เว้นแต่ สิ่งที่ ศาสนบัญญัติได้ระบุความประเสริฐมันและได้เฉพาะเจาะจงมัน ด้วยชนิดอิบาดะฮ เพราะถ้าหากได้ปรากฏดังกล่าวนั้น อิบาดะฮดังกล่าวนั้นก็ได้ถูกเจาะจง ด้วยความประเสริฐดังกล่าว โดยไม่ได้เจาะจงอิบาดะฮอื่นจากมัน-อัลบาอฺิษลิอิงการิลบิดอิวัลหะวาดิษ หน้า 48
จากคำพูดของอบูชามะฮ สรุปได้ว่า ไม่สมควรที่ไปเจาะจงทำอิบาดะฮ ในเวลาใดโดยเฉพาะ ยกเว้น ที่ศาสนาได้จำกัดเฉพาะเอาไว้ และการเจาะจงดังกล่าว โดยคิดว่า ดีกว่าเวลาอื่น นี้คือ ประเด็น กล่าวคือ เชื่อว่าดีกว่า วันอื่นหรือเวลาอื่น โดยที่ศาสนาไม่ได้ระบุไว้
والله أعلم بالصواب
......
นำมาให้ศึกษากัน ในอีกด้านหนึ่งที่ไม่โลกสวย แต่ต้องรับฟัง
อะสัน หมัดอะดั้ม
15/3/64
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น