75394 : การถือศีลอดในเดือนรอญับ

แปลจากคำถามหมายเลข 75394

เผยแพร่เมื่อ : 03-06-2011
แปลโดย อับดุลฮากิม หามะ

คำถาม

มีผลบุญพิเศษหรือไม่ ในการถือศีลอดในเดือนรอญับ?.

คำตอบ

มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิ์ของอัลลอฮฺ.

ประการแรก:

เดือนรอญับถือเป็นหนึ่งในเดือนต้องห้าม ซึ่งอัลลอฮฺได้กล่าวว่า (ซึ่งแปลความหมายได้ว่า):

“แท้จริง, จำนวนเดือน ณ อัลลอฮ์นั้นมีสิบสองเดือน (ใน 1 ปี), ในคัมภีร์ของอัลลอฮ์ตั้งแต่วันที่พระองค์ทรงสร้างบรรดาชั้นฟ้าและแผ่นดิน จากเดือนเหล่านั้นมีสี่เดือน ซึ่งเป็นเดือนที่ต้องห้าม (นั่นคือ เดือนที่1, เดือนที่7, เดือนที่11 และเดือนที่12 ตามปฏิทินอิสลาม).  นั่นคือบัญญัติอันเที่ยงตรง ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่าอธรรม”

[อัต-เตาบะฮฺ 9:36]

เดือนต้องห้ามก็คือ : รอญับ, ซุลกออฺดะฮฺ, ซุลฮิจญะฮฺ และ มูฮัรรอม.

อัล-บูคอรี (4662) และมุสลิม (1679) รายงานจาก อบูบักเราะฮฺ (ขออัลลอฮฺทรงพอใจท่าน) ว่าท่านศาสนทูต (ขอความสันติและความจำเริญจากอัลลอฮฺจงมีแด่ท่าน) กล่าวว่า : “ปีหนึ่งมีสิบสองเดือน, ซึ่งมีสี่เดือนที่ต้องห้าม : โดยเป็นสามเดือนที่ต่อเนื่องกัน, ซุลกออฺดะฮฺ, ซุลฮิจญะฮฺ และมูฮัรรอม, และรอญับ ซึ่งอยู่ระหว่างญูมาดาและชะอฺบาน.

เดือนเหล่านี้เรียกว่าเดือนต้องห้ามด้วย 2 เหตุผล:

1-เพราะการทำสงครามในเดือนนี้ได้ถูกห้าม เว้นแต่ว่า ศัตรูเป็นผู้เริ่มสงครามก่อน

2-เพราะการฝ่าฝืนข้อจำกัดในเดือนนี้นั้น เลวร้ายกว่าเวลาอื่นๆ.

ดังนั้น อัลลอฮฺจึงห้ามเรา ในการทำบาป ในช่วงเดือนนี้, อย่างที่พระองค์กล่าวว่า (ซึ่งแปลความหมายได้ว่า):

“ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่าอธรรม แก่ตัวของพวกเจ้าเองในเดือนเหล่านั้น”

[อัล-เตาบะฮฺ 9:36]

แม้ว่าการทำบาปนั้นถือว่าฮารอม และถูกห้ามในช่วงเดือนนี้ และเวลาอื่นๆ, แต่ในเดือนเหล่านี้นั้นมันถูกห้ามยิ่งกว่า.

อัล-ซะอฺดี (ขออัลลอฮฺทรงเมตตาท่าน) กล่าวว่า (หน้า. 373):

ในประโยค “ดังนั้นพวกเจ้าจงอย่าอธรรม แก่ตัวของพวกเจ้าเองในเดือนเหล่านั้น”, คำสรรพนามในประโยคนี้ (เดือนเหล่านั้น-ผู้แปลเป็นไทย) อาจเข้าใจได้ว่า หมายถึงทั้งสิบสองเดือน. อัลลอฮฺระบุว่า พระองค์ได้สร้างมันมา เพื่อเป็นการนับเวลาของบ่าวของพระองค์, ซึ่งพวกเขาอาจจะใช้มันสำหรับ อีบาดัตต่อพระองค์, และขอบคุณอัลลอฮฺ สำหรับความจำเริญที่พระองค์มอบให้, และพวกมันเป็นประโยชน์สำหรับบ่าวของพระองค์, ดังนั้นจงระวัง การอธรรมต่อตัวของพวกท่านเองในเดือนนี้.

และคำสรรพนามดังกล่าวอาจเข้าใจได้อีกว่า มันหมายถึงสี่เดือนต้องห้าม, และสิ่งนี้ห้ามพวกเขาทำผิด ในเดือนเหล่านั้นโดยเฉพาะ, เช่นเดียวกับที่ได้ห้ามการทำผิดในทุกๆเวลา, และในเดือนนี้ มันถูกห้ามยิ่งกว่า, และในเดือนนี้มันถือว่าเลวร้าย ยิ่งกว่าเวลาอื่นๆ. จบการอ้าง.

ประการที่สอง:

เกี่ยวกับการถือศีลอดในเดือนรอญับ, ไม่มีฮาดิษซอฮิฮฺ ที่แสดงว่า มันมีผลบุญพิเศษ ในการถือศีลอดทั้งเดือนหรือบางส่วนของเดือนนี้.

สิ่งที่บางคนได้กระทำกัน, เช่น กำหนดวันบางวันในเดือนรอญับเพื่อถือศีลอด, โดยเชื่อว่ามันถือเป็นการกระทำที่ดีกว่าการกระทำอื่นๆ, ซึ่งเหล่านี้ ไม่มีหลักฐานในชารีอะฮฺ.

แต่มีรายงานจากท่านศาสนทูต (ขอความสันติและความจำเริญจากอัลลอฮฺจงมีแด่ท่าน) ซึ่งบ่งชี้ว่า มันถือเป็นมุสตะฮับ(ส่งเสริมให้ทำ-ผู้แปลเป็นไทย) ในการถือศีลอดในเดือนต้องห้าม (และรอญับก็คือ 1 ในเดือนต้องห้าม). ท่านศาสนทูต (ขอความสันติและความจำเริญจากอัลลอฮฺจงมีแด่ท่าน) กล่าวว่า : “จงถือศีลอดในบางวันของเดือนต้องห้าม และละทิ้งบ้างบางวัน.” บันทึกโดย อบู ดาวูด, 2428; ให้สถานะ ดออีฟ โดย อัล-อัลบานี ใน ดออีฟ อบี ดาวูด.

และถึงแม้ว่าฮาดิษนี้จะซอฮิฮฺ, มันก็บ่งชี้ว่า มันถือเป็นมุสตะฮับ ในการถือศีลอดระหว่างเดือนต้องห้าม. ดังนั้นถ้าคนๆหนึ่งถือศีลอดในเดือนรอญับเพราะฮาดิษนี้, และเขาก็ได้ถือศีลอด ในเดือนต้องห้ามอื่นๆด้วย, ก็ไม่ถือเป็นความผิดสำหรับสิ่งนั้น. แต่การเลือกถือศีลอดเฉพาะในเดือนรอญับ สิ่งนี้ไม่ถูกต้อง.

ชัยคุลอิสลาม อิบนฺ ตัยมียะฮฺ (ขออัลลอฮฺทรงเมตตาท่าน) กล่าวใน มัจมุอฺ อัล-ฟาตาวา (25/290):

สำหรับการถือศีลอดในเดือนรอญับโดยเฉพาะ, ฮาดิษเกี่ยวกับสิ่งนั้น ล้วนแล้วแต่ดออีฟ (อ่อน), และในความเป็นจริง มันเมาดุอฺ’ (ฮาดิษที่กุขึ้น). บรรดานักวิชาการต่างไม่รับรองมัน. และไม่ถือว่ามันอยู่ในหมู่ฮาดิษดออีฟ ด้วยการถูกเล่าเกี่ยวกับความถูกต้อง, ส่วนใหญ่ของมันถูกกุขึ้น และเป็นเท็จ. ใน อัล-มุสนัด และที่อื่นๆ มีฮาดิษที่กล่าวว่า ท่านศาสนทูต (ขอความสันติและความจำเริญจากอัลลอฮฺจงมีแด่ท่าน) สั่งให้ถือศีลอดในเดือนต้องห้าม, คือรอญับ, ซุลกออฺดะฮฺ, ซุลฮิจญะฮฺ และมูฮัรรอม, แต่สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการถือศีลอด ในทุกเวลาของพวกมัน (ทั้งสี่เดือน), ไม่ใช่แค่เดือนรอญับ. จบการอ้าง.

อิบนฺ อัล-ก็อยยิม (ขออัลลอฮฺทรงเมตตาท่าน) กล่าวว่า:

ทุกๆฮาดิษที่รับรองการถือศีลอดในเดือนรอญับ และการละหมาดในบางคืนของมัน นั้นเป็นเท็จและถูกกุขึ้นมา.” จบการอ้างจาก อัล-มานาร อัล-มูนีฟ, หน้า. 96

อัล-ฮาฟิซ อิบนฺ ฮาญัร กล่าวใน ตาบียีน อัล-อาญับ (หน้า. 11)

ไม่มีฮาดิษซอฮิฮฺ ที่จะนับเป็นหลักฐาน ซึ่งพูดถึงคุณงามความดีของเดือนรอญับ, หรือที่พูดถึงการถือศีลอดในเดือนนี้ หรือบางส่วนของมัน, หรือการใช้เวลาในคืนหนึ่งของมันโดยเฉพาะเจาะจง ในการละหมาด.

เชค ซัยยิด ซาบิก (ขออัลลอฮฺทรงเมตตาท่าน) กล่าวใน ฟิกฮุลซุนนะฮฺ (1/282):

การถือศีลอดในเดือนรอญับ ไม่ได้ดีไปกว่าการถือศีลอดในเดือนอื่นๆ, เว้นแต่ว่ามันคือ 1 ในเดือนต้องห้าม. มันไม่มีรายงานที่ซอฮิฮฺ ที่เสนอว่า มีบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับการถือศีลอดในเดือนนี้. อะไรก็ตามที่ถูกรายงานเกี่ยวกับสิ่งนั้น ไม่เหมาะสมที่จะอ้างเป็นหลักฐาน. จบการอ้าง.

เชค อิบนฺ อูซัยมีน (ขออัลลอฮฺทรงเมตตาท่าน) ถูกถามเกี่ยวกับการถือศีลอด ในวันที่ 27 ของเดือนรอญับ และใช้เวลาในคืนนั้นเพื่อละหมาด. ท่านตอบว่า:

การถือศีลอดในวันที่ 27 ของเดือนรอญับ และใช้เวลาในคืนนั้นเพื่อละหมาด นั้นถือเป็นบิดอะฮฺ (อุตริกรรม สิ่งใหม่ในศาสนา), และทุกๆบิดอะฮฺนั้นนำไปสู่การหลง. จบการอ้าง.

มัจมุอฺ’ ฟตาวา อิบนฺ ‘อูซัยมีน, 20/440.