มุชับบิฮะฮและมุญัสสิมะฮ คืออะไร (กรุณาอ่านให้จบเถิดพี่น้อง)
สองคำข้างต้น คืออาวุธประจำกายของนักการศาสนาสายปัญญานิยม บางกลุ่มที่ใช้ทิ่มแทงพิ่น้องมุสลิมที่เห็นต่างกับตน ว่า เป็นกาเฟร ด้วยความอคติและความโง่เขลา
มาดูว่า สองคำข้างต้นคืออะไร นักปราชญ์ตัวจริงเขาอธิบายอย่างไร
กุตัยบะฮ บิน สะอีด (ฮ.ศ 150-240)ปราชญ์สะลัฟ กล่าวว่า
:
إِذَا قَالَ الرَّجُلُ: الْمشبهة فَاحْذَرُوهُ، فَإِنَّهُ يَرَى رَأْيَ جَهْمٍ
เมื่อคนใด กล่าว(กับอะฮลุสสุนนะฮ)ว่า มุชับบิฮะฮ ดังนั้นพวกท่านจงระวังเขาผู้นี้ เพราะแท้จริง เขามีความเห็นตามความเห็นของญะฮมิน(หมายถึงหัวหน้าญะฮมียะฮ) - ดู ชีอารอัศหาบิลหะดิษ หะดิษหมายเลข 12 และ ญัมอุลญุญูสวัดดะสากีร ของอิบนุอะสากีร หะดิษหมายเลข 85
.....
คนที่ใช้คำว่า "มุชับบิฮะฮ" กล่าวหาคนอื่น คือพวกแนวคิดญะฮมียะฮ พวกนี้มักจะกล่าวหาผู้ที่ยึดแนวสุนนะฮว่ามุชับบิฮะฮ
ดังที่ อิสหาก บิน รอฮะวียะฮ กล่าวว่า
عَلامَةُ جَهْمٍ وَأَصْحَابِهِ دَعْوَاهُمْ عَلَى أَهْلِ الْجَمَاعَةِ، وَمَا أُولِعُوا بِهِ مِنَ الْكَذِبِ، إِنَّهُمْ مُشَبِّهَةٌ، بَلْ هُمُ الْمُعَطِّلَةُ
เครื่องหมาย ของญะฮมิน(หัวหน้าญะฮมียะฮ)และบรรดาศานุศิษย์ของเขา คือ การกล่าวหา อะฮลุสสุนนะฮ และสิ่งที่พวกเขาจุดไฟ จากการโกหกด้วยมัน ว่าแท้จริง(อะฮลุสสุนนะฮ)คือ มุชับบิฮะฮ แต่ในทางกลับกัน พวกเขา(ญะฮมียะฮ)นั้นแหละคือ พวกมุอัฏฏิละฮ (พวกปฏิเสธคุณลักษณะอัลลอฮ) - อัลลาลุกาอีย์ ใน ชัรหอุศูลเอียะติกอดอะฮลิสสุนนะฮวัลญะมาอะฮ หะดิษหมายเลข 937
มุชับบิฮะฮคืออะไร
มุชับบิฮะฮ คือ ผู้ที่เปรียบคุณลักษณะอัลลอฮกับ มัคลูค
อิบนุอัลบะนา อัลหัมบะลี (ฮ.ศ. 417) กล่าวว่า
وأما المشبهة والمجسمة فهم الذين يجعلون صفات الله -عز وجل- مثل صفات المخلوقين، وهم كفار
และสำหรับ มุชับบิฮะฮ และมุญัสสิม นั้น พวกเขาคือ บรรดาผู้ที่ ให้คุณลักษณะ ของอัลลอฮ ผู้ทรงสูงส่ง และทรงเลิศยิ่ง เหมือนกับบรรดาลักษณะของมัคลูค และพวกเขาคือ บรรดากาเฟร - อัลมุคตัร ฟิอุศูลิดสุนนะฮ ของ อิบนุอัลบะนา หน้า 81
.................
ไม่มีมุสลิมคนใด แม้แต่คนเดียว ที่ถูกฉายา ว่า “วาฮาบีย” มีความเชื่อว่า อัลลอฮ ทรงมีรูปร่างเหมือนกับมัคลูค เพราะ อัลลอฮ ซ.บ ได้สอนเขาแล้ว ว่าทรงไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือน ดังอายะฮ
لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ
ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือน พระองค์ และพระองค์คือ ผู้ทรงได้ยิน ผู้ทรงเห็นยิ่ง
อิบนุเญาซีย์ (ร.ฮ)กล่าวว่า
والمشبهة يقولون: لله بصر كبصري ويد كيدي،
และมุชับบิฮะฮ พวกเขากล่าวว่า อัลลอฮทรงเห็น เหมือนการเห็นของฉัน และมีมือ เหมือนมือของฉัน - ดูตัลบิสอิบลีส หน้า 31
...
ข้างต้นคือ คือตัวอย่างของคำว่ามุชับบะฮะฮ เพราะฉะนั้น การยืนยันสิฟาตตามตัวบทที่อัลลอฮและนบีบอกไว้ และการแปลความหมายในทางภาษา ที่มีมาตามตัวบท โดยไม่เปรียบกับบรรดาสิ่งถูกสร้าง ไม่ใช่การตัชบีฮ หรือเปรียบอัลลอฮกับมัคลูค เมื่อไม่ใช่การตัชบีฮ แล้วจะเป็น "มุชับบิฮะฮ ได้อย่างไร
อิหม่ามอัซซะฮะบีย์กล่าวว่า
ليس يلزم من إثبات صفاته شيء من إثبات التشبيه والتجسيم، فإن التشبيه إنما يقال: يدٌ كيدنا ...
ส่วนหนึ่งจากการรับรองบรรดาคุณลักษณะของพระองค์ นั้น ไม่จำเป็นว่าเป็นส่วนหนึ่งจากการรับรองการตัชบิฮ(การคล้ายคลึง)และตัจญซีม(การให้รูปร่าง) เสมอไป ความจริงการตัชบิฮ(การเปรียบเทียบสิฟัตอัลลอฮกับมัคลูต)นั้น เช่น มือ เหมือนกับมือของเรา.....- อัลอัรบะอีน ฟี สิฟาติรอ็บบิลอาละมีน เล่ม 1 หน้า 104
............
การยืนยันสิฟาตอัลลอฮ ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นการเปรียบเทียบ และเป็นการให้รูปร่างเสมอไป เพราะการเปรียบเทียบกับมัคลูคนั้นคือ เช่น การที่กล่าวว่า มืออัลลอฮ เหมือนมือของเรา จึงถามพวกซูฟีสายฏอรีกัตว่า ใครหรือ แปลความหมายแล้วบอกว่า เหมือนกับมัคลูค ?
ท่านอิมามอัตติรมิซีย์ รอฮิมาฮุลลอฮฺ หนึ่งในนักปราชญ์ยุคสลัฟได้
وقال إسحق بن إبراهيم إنما يكون التشبيه إذا قال يد كيد أو مثل يد أو سمع كسمع أو مثل سمع فإذا قال سمع كسمع أو مثل سمع فهذا التشبيه وأما إذا قال كما قال الله تعالى يد وسمع وبصر ولا يقول كيف ولا يقول مثل سمع ولا كسمع فهذا لا يكون تشبيها وهو كما قال الله تعالى في كتابه ليس كمثله شيء وهو السميع البصير
ท่านอิสหาก อิบนุอิบรอฮีม บินรอฮาวัยฮฺ ได้กล่าวอธิบายว่า การตัชบีฮฺ(เปรียบกับมัคลูก)นั้นคือการที่เรากล่าวว่า พระหัตถ์ของอัลลอฮฺก็เหมือนกับมือของฉันหรือใกล้เคียงกับมือของฉัน หรือการที่เขากล่าวว่า พระองค์อัลลอฮฺได้ยินเหมือนกับที่ฉันได้ยินหรือคล้ายกับที่ฉันได้ยิน แบบนี้แหละที่เขาเรียกว่าตัชบีฮฺ แต่หากเป็นการกล่าวในสิ่งที่อัลลอฮฺได้ทรงตรัสไว้แล้ว เช่น พระหัตถ์, ทรงสดับฟัง, ทรงทอดพระเนตร พร้อมกับไม่ถามว่ามันเป็นอย่างไรแบบไหน ตลอดจนไม่กล่าวว่าอัลลอฮฺได้ยินเหมือนกับฉันได้ยิน ดังนั้นแบบนี้ไม่เป็นการตัชบีฮฺต่ออัลลอฮฺตะอาลา พระองค์กล่าวไว้ในคัมภีร์ของพระองค์ว่า ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือนหรือคล้ายคลึงกับพระองค์แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงได้ยินและทรงเห็น”
(หนังสือ สุนันอัตติรมิซีย์ เล่ม 3 หน้าที่ 50-51
.........................
การอิษบาตรคำว่า “มือ(ยัด) ตามที่อัลลอฮบอก ไม่ใช่การเปรียบเทียบ(ตัชบีฮ) เมื่อไม่ใช่การตัชบีฮ แล้วจะเป็นมุญัสสิม(ผู้ให้รูปร่างแก่อัลลอฮ)ได้อย่างไร
การยืนยันสิฟาตตามตัวบทที่มีมาไม่ใช่การตัชบีฮ
อิบนุอับดุลบัร อัลมาลิกีย์ (ฮ.ศ 463) กล่าวว่า
ومُحالٌ أن يكون مَن قال عن اللهِ ما هو في كتابه منصوصٌ مُشبهًا إذا لم يُكيّف شيئا، وأقرّ أنه ليس كمثله شيء
เป็นไปไม่ได้ว่า ผู้ที่กล่าวเกี่ยวกับอัลลอฮ ต่อสิ่งที่ถูกล่าวเป็นตัวบทในคัมภีร์ของพระองค์นั้น เป็นมุชับบิฮะฮ(เป็นผู้ที่เชื่อว่าสิฟัตอัลลอฮคล้ายคลึงกับสิฟัตมัคลูค) เมื่อเขาไม่ได้อธิบายรูปแบบว่าเป็นอย่างไรแม้แต่น้อย และเขาก็ยอมรับ ว่าแท้จริง พระองค์นั้น ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือนพระองค์ - อัลอิสติซกัร ของ อับดุลบิร เล่ม 8 หน้า 150
.......
สรุปคือ เป็นไปไม่ได้ผู้ที่ยืนยันคุณลักษณะอัลลอฮตามตัวบท ว่า เป็นมุชับบิฮะฮ เมื่อเขาไม่ได้อธิบายรูปแบบของสิฟาตว่าเหมือนมัคลูค และเขายอมรับว่า ไม่มีสิ่งใดเสมือนอัลลอฮ
ข้างต้นคือคำอธิบายของนักวิชาการ ที่แสดงให้เห็นว่า คนที่นำคำว่า มุชับบิฮะและมุญัสสิมะฮ มาตัดสินคนที่แปลความหมายสิฟาตอัลลอฮในทางภาษา โดยเขาไม่ได้เปรียบกับมัคลูคว่าเป็นการเฟรนั้น เขาคือพวกแนวคิดญะฮมียะฮ -วันอิยาซุบิลละฮ
อะสัน หมัดอะดั้ม
30/1/63
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น