3009: กฎการใช้มัสบะฮะห์
(ลูกประคำตัซเบียะห์)
อะไรคือกฎของการวินิจฉัยต่อการใช้ลูกประคำ?
มวลการสรรเสริญเป็นของอัลลอฮ์.
นักวิชาการบางท่านกล่าวว่า เป็นที่อนุญาตที่จะใช้มัสบะฮะห์(ลูกประคำ), แต่พวกเขาบอกว่าชอบกว่าที่จะให้ทำตัซเบียะห์ (เช่น นับ คำสรรเสริญ) บนนิ้วมือของคนหนึ่ง; คนอื่นๆบอกว่าเป็นบิดอะห์ (อุตริกรรมที่เลวทราม).
ชัยคุลอิสลาม อิบนุ ตัยมียะห์(รอฮีมาฮุลลอฮ์)ได้กล่าวใน อัลฟัตวา(22/187):"บางคนอาจแสดงออกโดยการวางเสื่อละหมาดเหนือไหล่ของพวกเขาและถือมาสบะฮะห์ของพวกเขาในมือของพวกเขา,ทำให้พวกมันเป็นสัญลักษณ์ของศาสนาและการสวดมนต์อ้อนวอน(เช่น ละหมาด).มันถูกทราบจากรายงานมุตาวาตีร(รายงานด้วยสายรายงานจำนวนมากที่ไม่สามารถปลอมแปลงได้) ว่าท่านนบีมุฮัมมัด ﷺ และบรรดาซอฮาบัตไม่เคยใช้สิ่งเหล่านี้ให้เป็นสัญลักษณ์.
พวกเขาเคยอ่านตัซเบียะห์และนับบนนิ้วของพวกเขา,ตามที่ฮาดิษกล่าว: "จงนับด้วยนิ้วของท่าน,เพราะพวกมันจะถูกถาม,และจะถูกทำให้พูดได้."บางคนอาจ นับตัซเบียะห์ของเขา ด้วยก้อนกรวดหรือเม็ดอินทผลัม. บางคนของพวกเขากล่าวว่าการทำตัซเบียะห์ด้วยมาสบะฮะห์(ลูกประคำ)มักโระห์(ไม่ชอบให้กระทำ),และบางคนอนุญาต,แต่ไม่มีใครพูดว่าตัซเบียะห์ด้วยมาสบะฮะห์ดีกว่า
ตัซเบียะห์ด้วยนิ้ว."แล้วเขา(ขออัลลอฮ์เมตตาเขา)กล่าวต่อไปถึงประเด็นเรื่องการแสดงออกด้วยมาสบะฮะห์ โดยบอกว่าเป็นการแสดงออกในสิ่งที่ไม่ได้บัญญัตโดยอิสลาม,ซึ่งเลวร้ายยิ่งกว่าการแสดงออกในสิ่งที่กำหนดไว้.
อัล ชัยคฺ มุฮัมมัด อิบนุ ซอและห์ อัลอุไซมีน (อัลลีคา อัลมัฟตุฮฺ,3/30)ถูกถามว่าการใช้มาสบะฮะห์สำหรับตัซเบียะห์เป็นบิดอะห์หรือไม่,และคำตอบของเขาคือ:"มันดีกว่าที่จะไม่ใช้ทำตัซเบียะห์ด้วยมาสบะฮะห์,แต่มันไม่บิดอะห์,เนื่องจากมีรากฐานจากมัน, เป็นความจริงที่ว่ามีซอฮาบัตบางท่านทำตัซเบียะห์ด้วยก้อนกรวด. แต่ท่านรอซูลุลลอฮ์ ﷺ ได้สอนเราว่าตัซเบียะห์ด้วยนิ้วดีกว่า,เพราะท่านได้กล่าวว่า,'นับด้วยปลายนิ้ว,เพราะมันจะถูกทำให้พูดได้.'การตัซเบียะห์ด้วยมาสบะฮะห์ไม่ฮาราม(อนุญาต)หรือบิดอะห์,แต่มันดีกว่าที่จะไม่ทำมัน,เพราะคนที่ทำ ตัซเบียะห์ กับ มาสบะฮะห์ ได้รังเกียจสิ่งที่ดีกว่า.การใช้ มาสบะฮะห์ อาจปนเปื้อนกับองค์ประกอบบางอย่างในการแสดงออกเพราะเราเห็นคนบางคนถือไปมัสยิดที่มีลูกประคำเป็นพันตัวราวกับว่าพวกเขากำลังพูดกับคนอื่น ๆ ว่า 'มองมาที่ฉันสิ(เห็นไหม)ว่าฉันทำตัซเบียะห์เป็นพัน!'
ประการที่สอง, ผู้ที่ใช้มาสบะฮะห์มักจะเป็นคนที่เหม่อลอย(ขาดความสนใจ)และขาดสมาธิ,ด้วยเหตุนี้ คุณเห็นพวกเขากำลังตัซเบียะห์ด้วยลูกปัด(ลูกประคำ),แต่สายตาของพวกเขากำลังเดินไปทั่วสถานที่ซึ่งบ่งบอกว่าพวกเขาไม่ค่อยสนใจ(ไม่มีสมาธิ). มันดีกว่าที่จะทำตัซเบียะห์ด้วยนิ้วมือ,ควรใช้มือขวามากกว่าซ้าย,เพราะท่านนบีมุฮัมมัดﷺ เคยนับตัซเบียะห์ของท่านด้วยมือขวา. ถ้าคนหนึ่งนับตัซเบียะห์ของเขาทั้งสองมือ,ไม่มีสิ่งใดผิด(ด้วยการทำเช่นนั้น),แต่มันดีกว่าที่จะใช้เพียงมือขวาเท่านั้น."
อัลชัยคฺ มุฮัมมัด นาซีรุลดิน อัลบานี ได้กล่าวใน ซิลซีลาซะห์ อัลดาอีฟะห์(1/110),ที่เขาอ้างถึงฮาดิษ(อ่อน)"สิ่งที่ช่วยให้จำได้(ลูกปัด ลูกประคำ) เป็นซุบฮะห์[มาสบะฮะห์],,,
"ในมุมมองของฉัน ความหมายของฮาดิษนี้ไม่ถูกต้อง ด้วยเหตุผลหลายประการ:
ประการที่หนึ่ง,ซุบฮะห์[มาสบะฮะห์ - ลูกประคำ] เป็นบิดอะห์และไม่เป็นที่รู้จักในยุคท่านนบีมุฮัมมัดﷺ .มันเกิดขึ้นภายหลังจากนั้น,ดังนั้นเขาจะสนับสนุนให้ซอฮาบัตทำสิ่งที่ไม่เป็นที่รู้จักของพวกเขาได้อย่างไร?
พยานหลักฐานสำหรับสิ่งที่ฉันได้กล่าวคือรายงานที่ถูกเล่าโดยอิบนุ วาดดะห์ ใน อัลบิด วัลนาฮี อันฮาฟรอม อัลซอลท์ อิบนุ บะห์ราม,ผู้ที่กล่าวว่า:'อิบนุ มัสอู๊ด ผ่านผู้หญิงคนหนึ่งผู้ที่มี[มาสบะฮะห์]ด้วยกับการที่เธอกำลังทำตัซบีฮฺ,และเขาได้ทำให้มันแตกและโยนมันทิ้ง,หลังจากนั้นเขาผ่านมาเห็นผู้ชายคนหนึ่งผู้ที่กำลังทำตัซบีฮฺด้วยก้อนกรวด,และเขาเตะเขา(ชายคนนั้น)แล้วกล่าวว่า,"เจ้าคิดว่าเจ้าดีกว่าซอฮาบัตหรือ,แต่เจ้ากำลังทำตามอุตริกรรมบิดอะห์ที่ไร้เหตุผลที่จะมาแก้ต่าง! เจ้าคิดว่าเจ้ามีความรู้มากกว่าซอฮาบัตของท่านนบีมุฮัมมัด หรืออย่างไร! สายรายงานของมัน(สายของการส่งต่อ)ซอเฮียะ(ถูกต้อง)มายัง อัลซอลท์,ผู้เป็นหนึ่งจากผู้ติดตาม
ที่ไว้วางใจได้(ثقة) ของตาบิอีน(ผู้ประสบความสำเร็จ).
ประการที่สอง,มันไปคัดแย้งกับคำสอนของท่านนบีมุฮัมมัดﷺ. อับดุลลอฮ์ อิบนุ อามร์(รอดียัลลอฮูอันฮู)ได้กล่าวว่า,'ฉันเห็นท่านรอซูลุลลอฮ์นับตัซบีฮฺด้วยมือขวา."'
เขายังกล่าว(1/117):"ถ้ามีหนึ่งสิ่งเท่านั้นที่เลวเกี่ยวกับมาสบะฮะห์,ซึ่งมันเอาพื้นที่ของซุนนะห์จากการนับด้วยนิ้ว,แม้ว่ามีการเห็นพ้องกับการนับด้วยนิ้วชอบมากกว่า(ที่จะให้กระทำ),ด้วยเหตุนั้นมันก็เลวพอแล้ว. ฉันไม่ค่อยเห็นผู้คนนับตัซบีฮฺ ของพวกเขาในมือของพวกเขา!
อนึ่ง,ผู้คนได้คิดค้นวิธีการที่ซับซ้อนจำนวนมากของการตามบิดอะห์นี้,ดังนั้นคุณจะเห็นผู้ติดตาม(ลูกศิษย์)ของซูฟีตารีกัตคนหนึ่งสวมใส่มาสบะฮะห์รอบคอของพวกเขา! หรือบางคนของพวกเขากำลังนับด้วยลูกประคำขณะที่กำลังคุยหรือฟังคุณ! หรืออีกคน - เช่น ที่ฉันไม่ค่อยได้เห็น - ปันจักรยานผ่านถนนที่มีฝูงชน,ด้วยมาสบะฮะห์ในมือหนึ่งของเขา!
พวกเขากำลังแสดงให้คนเห็นว่าพวกเขาไม่ได้วอกแวกจากการรำลึกถึงอัลลอฮ์แม้กระทั่งในชั่วพริบตา,
แต่ในหลายกรณีบิดอะห์นี้เป็นสาเหตุของการเพิกเฉยต่ออีบาดัตที่เป็นวอญิบ.
มันเกิดขึ้นหลายครั้ง - ต่อคนอื่นๆรวมทั้งต่อตัวฉัน - ที่เมื่อฉันให้สาลามกับพวกเขา พวกเขาตอบเพียงการโบกมือเท่านั้นและไม่กล่าวตอบสาลามด้วยปาก. ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจากบิดอะห์นี้นับไม่ถ้วน, และไม่มีใครสามารถกล่าวมัน ดีกว่าในกวีนี้:
'ทุกความดีในการติดตามมาจากคนรุ่นก่อน(สะลัฟ)
ทุกความชั่วที่อยู่ในอุตริกรรมมาจากผู้ที่มาภายหลัง."'
และอัลลอฮ์รู้ดีที่สุด.
เขียนโดย Sheikh Muhammed Salih Al-Munajjid
แปลโดย Firdaus Msd
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น