จากอบูบักร์ , อุมัร และ อุษมาน เราะฎิยัลลอฮุอันฮุม

จากอบูบักร์ , อุมัร และ อุษมาน เราะฎิยัลลอฮุอันฮุม
มีการอ้างหลักฐานเกี่ยวกับเรื่องนี้ดังต่อไปนี้
จากอัลเอาวาม บินหัมซะฮฺ กว่าวว่า "ฉันได้ถามอะบูอุษมานเรื่องการอ่านกุนูตในละหมาดศุบห์ ท่านตอบว่า :
ให้อ่านหลังจากรุกูอ์ ฉันถามว่า (ท่านได้รู้เห็นเรื่องนี้) มาจากใคร ? ท่านตอบว่า : (รู้เห็นมา) จากอะบูบักร์, อุมัร และอุษมาน " - บันทึกโดย อัลบัยฮะกีย์ ใน '' อัสสุนัน อัลกุบรอ '' เล่ม 2 หน้า 202 ; อิบนุอะบูย์ชัยบะฮฺ ใน '' อัลมุศ็อยนัฟ " เล่ม 2 หน้า 212

หะดีษบทนี้อัลบัยฮะกีย์ กล่าวว่า สายรายงานของมันสวยงาม แต่อิบนุอัตตัรกะมานีย์ ซึ่งวิจารณ์สายรายงานหะดีษใน "อัสุนัน อัลกุบรอ" โดยอัลบัยฮะกีย์ข้างต้นค้านว่า สายรายงานของมันเฎาะอีฟ

ชี้แจง

ไม่ว่าสายรายงานของหะดีษนี้จะสวยงามหรือเฎาะอีฟ แต่ตามสมมติฐานที่ว่า สายรายงานของมันสวยงามดังคำกล่าวของอัลบัยฮะกีย์ แต่ทว่าหะดีษบทนี้ก็ยังนำมาเป็นหลักฐานเรื่องการอ่านกุนูตในละหมาดศุยห์เป็นประจำด้วยดุอาฮฺที่ว่า " อัลลอฮุมมะฮฺดินีย์ ฟีมันฮะดัยต์ . . . " ไม่ได้

เนื่องจาก

1. ในหะดีษข้างต้นระบุเพียงว่า เคราะลีฟะฮ์เหล่านั้นเคยอ่านกุนูตหลังรุกูอ์ในละหมาดศุบห์ แต่ไม่ได้ระบุเลยว่าเป็นการอ่านประจำทุกเช้า แล้วอ่านกุนูตอะไร
   ดังที่ผู้เขียนได้นำเสนอมาแล้วว่า เรื่องบรรดาเคาะลีฟะฮฺทั้งสี่ท่านเคยอ่านกุนูต ไม่ว่าในละหมาดศุบห์ หรือละหมาดอื่นนั้นไม่ใช่เป็นประเด็ดขัดแย้ง แต่ประเด็นขัดแย้งอยู่ที่ว่าเป็นการอ่านเป็นประจำทุกเช้าในละหมาดศุบห์ด้วยดุอาอ์ "อัลลอฮุมมะฮ์ดินีย์. . ." ซึ่งข้อความนี้จะไม่ปรากฏมีระบุไว้เลยในหะดีษข้างต้นนี้
2. มีหลักฐานที่ถูกต้องจากการบันทึกโดยอิบนุอะบูชัยบะฮฺ - "อัลมุศ็อนนัฟ" เล่ม 2 หน้า 213 - โดยรายงานมาจากอุบัยด์ บินอุมัยร์ ยืนยันว่า เคาะลีฟะฮฺ์อุมัร อิบนุลค็อฎฎอบ ร.ฎ. เคยอ่านกุนูตในละหมาดศุบห์เพื่อขอความช่วยเหลือจากระองค์อัลลอฮ์ และสาปแช่งบรรดากุฟฟารที่หันเหออกจากศาสนาของพระองค์ และอุษมาน บินซิยาด ก็รายงานว่า - "อัลมุศ็อนนัฟ" เล่ม 2 หน้า 214 - เคาะลีฟะฮ์อุษมาน บินอัฟฟาน ร.ฎ. ก็เคยอ่านกุนูตในละหมาดศุบห์ในลักษณะคล้ายคลึงกันนี้
   
   อิบนุลก็อยยิม อัลเญาซียะฮ์ได้กล่าวว่า
   - "ซาตุลมะอาด " โดย อิบนุลก็อยยิม อัลเญาซียะฮ์ เล่ม 1 หน้า 96 - อนึ่งสิ่งที่มีรายงานมาจากบรรดาเศาะหาบะฮฺ(ในเรื่องกุนูต) จะมีสองประเภท คือ ประเภทที่หนึ่ง : เป็นกุนูตนาซิลละฮ์ (กุนูตขณะมีเหตุการณ์ต่างๆ) ตัวอย่างเช่น การอ่านกุนูตของอะบูบักร อัศศิดดีก ร.ฎ. ในตอนทำสงครามระหว่างเศาะหาบะฮ์กับมุซับละมะฮ์อัลกัซซาย และตอนทำสงครามกับพวกอะฮ์ลุลกิตาบ ในทำนองเดียวกันการอ่านกุนูตของอุมัรและการอ่านกุนูตของอะลีย์ตอนที่ท่านทำสงครามกับมุอาวิยะฮ์และชาวเมืองชาม ส่วนประเภทที่สอง : กุนูตในยามปกติซึ่งเจตนารมณ์ของผู้ซึ่งได้เล่าเกี่ยวกับกุนูตประเภทนี้มาจากพวกท่านจะหมายถึงการยืนนานในรุกน์นี้ (หมายถึงในการยืนอิอ์ติดาล) เพื่อขอดุอาอ์และเพื่อยกย่องต่อพระองค์อัลลอฮฺ วัลลอฮุอะอ์ลัม
   
   และมีการกล่าวในการบันทึกประวัติของอะบูอัลหะสัน อัลกัรญีย์ นักวิชาการแห่งมัซฮับชาฟิอีย์ท่านหนึ่งว่า
   "แท้จริงอะบูอัลหะสันไม่เคยอ่านกุนูตในละหมาดศุบห์เลย และท่านกล่าวว่าในเรื่องนี้ไม่มีหะดีษถูกต้องเลยแม้แต่บทเดียว" - "อัฎเฎาะอีฟะฮ์ " โดยมุหัมมัด นาศิรุดดีน อัลอัลบานีย์ เล่ม 3 หน้า 388-
   

จากข้อมูลต่างๆ เพียงเท่าที่ได้นำเสนอและวิเคราะห์มาแล้วนี้จึงสรุปได้ว่า เรื่องการอ่านกุนูตเป้นประจำทุกเช้าในละหมาดศุบห์ด้วยดุอาด์ที่ว่า " อัลลอฮุมมะฮ์ดีนีย์ ฟีมันฮะดัยต์ . . . " (จนจบ) ดังที่ผู้สังกัดมัซฮับชาฟีอีย์ปฏิบัติอยู่นั้นเป็นสิ่งที่ไม่มีหลักฐานที่ถูกต้องไม่ว่าจะจากหะดีษมัรฟูอ์หรือจากหะดีษเมากูฟแม้แต่บทเดียวมายืนยันไว้