คำชี้แจงข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการอธิบายความหมายของซูเราะฮฺอันนาซิอาต อายะฮฺที่ 30 จากตำราอัฎวาอุ้ลบะยานของเชคมุฮัมมัดอะมีนอัชชังกีฏีย์ และสานต่อการอธิบายจบครบสมบูรณ์โดยเชคอะฏียะฮฺ มุฮัมมัด ซาลิม ตอนที่ 2 / Yahya Haskanbancha

ตอนที่ 2

คำชี้แจงข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการอธิบายความหมายของซูเราะฮฺอันนาซิอาต อายะฮฺที่ 30 จากตำราอัฎวาอุ้ลบะยานของเชคมุฮัมมัดอะมีนอัชชังกีฏีย์ และสานต่อการอธิบายจบครบสมบูรณ์โดยเชคอะฏียะฮฺ มุฮัมมัด ซาลิม


______________________________________

และได้เกิดประเด็นขึ้นมาจากอายะฮฺนี้ว่ารูปทรงของโลกนั้นแบนหรือกลม? ซึ่งเมื่อเราได้กลับไปค้นคว้าตำราภาษาดั้งเดิมเราจะพบ(ความหมายทั้งหมดทางภาษาของคำว่าอัดดะหฺว์ หรือ ดะหาฮา)ดังต่อไปนี้

อันดับแรก

จากตำรามุฟร่อดาต อัรฺรอฆิบ ได้ให้ความหมาย "ดะหาฮา" ไว้ว่า ขจัดมันให้หายไปจากตำแหน่งและที่ตั้งของมัน เช่น

คำกล่าวของพวกเขา(ชาวอาหรับ)ที่ว่า "สายฝนนั้นได้ขจัดก้อนกรวดให้ออกไปจากพื้นดิน" หมายถึงพัดพามันออกไป

และคำกล่าวของพวกเขา(ชาวอาหรับ)ที่ว่า "ม้าได้วิ่งผ่านมาจนดินฝุ่นตลบ" คือเมื่อมันใช้เท้าหน้าของมันกระทืบลงไปบนพื้นดินแล้วก็ทำให้ดินฝุ่นตลบขึ้นมา

และคำกล่าวของพวกเขา(ชาวอาหรับ)ที่ว่า "นกกระจอกเทศได้ปรับพื้นดินให้ราบเรียบเพื่อวางไข่" และคำว่า อัดดะหฺวุ ก็มีความหมายเดียวกันกับคำว่า อัฏเฏาะหฺวุ ก็คือ การแผ่สิ่งหนึ่งให้ราบเรียบออกไป (ดังเช่นพระดำรัสที่อัลลอฮฺทรงตรัสว่า)

((وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا))

ความว่า "และ(อัลลอฮฺได้ทรง)สาบานด้วยผืนแผ่นดิน และที่พระองค์ทรงแผ่มัน" (ซูเราะฮฺ อัชชัมส์ อายะฮฺที่6 )

และนักกวีอาหรับได้กล่าวว่า
طَحَا بِكَ قَلْبٌ فِي الْحِسَانِ طَرُوبُ

ความว่า "ใจเจ้าที่หวั่นไหว ในความสวยความงาม พัดพา(ฏ่อฮา) เจ้าเตลิดไปไกล"

(อันดับที่สอง)

และในตำรา มัวะอฺญัม มะกอยีส อัลลุเฆาะฮฺ ได้ระบุไว้ว่า องค์ประกอบของคำว่า "ดะหฺว์" นั้นมาจาก อักษรสามตัว คือ ดาล หาอฺ และวาว หมายถึง การแผ่และปรับให้ราบเรียบ ดังที่มีคำกล่าวว่า "อัลลอฮฺได้ทรงทำให้แผ่นดินนั้นดะหฺว์ คือทำให้มันแผ่ราบเรียบ

และคำกล่าวที่ว่า "สายฝนนั้นได้ดะหฺว์(พัด)กรวดหินออกไปจากผืนแผ่นดิน และเพราะเหตุนี้ก็เท่ากับว่าสายฝนนั้นได้ปรับผืนแผ่นดินให้มันราบเรียบหมดจด(ด้วยการขจัดพัดพากรวดหินออกไป)

และดังที่มีคำกล่าวสำหรับม้าเมื่อมันย่ำเท้าของมันลงไปบนพื้นดินแล้วกีบเท้าของมันไม่ยกสูงขึ้นจากพื้นดินมากนักว่า "มันได้ทำให้พื้นดินราบเรียบ"(ด้วยการย่ำเท้าของมันลงไปบนพื้นดิน)

และหนึ่งในความหมายของคำๆนี้ ก็คือ คำว่า อุดฮียุนนะอามะฮฺ แปลว่า "สถานที่ๆนกกระจอกเทศได้กกไข่ของมัน" เนื่องจากว่าก่อนที่มันจะวางไข่นั้น มันจะกระทืบเท้าบนพื้นดินเพื่อทำให้พื้นราบเรียบเสียก่อนจึงค่อยวางไข่บนพื้นนั้น เพราะนกกระจอกเทศไม่มีรังไข่

(อันดับที่สาม)

และในตำราลิซานุ้ลอะร็อบ ระบุไว้ว่า องค์ประกอบของคำว่า "ดะหฺว์" นั้นมาจากคำกริยา "ดะหา" แปลว่า แผ่ให้ราบเรียบ เช่นคำกล่าวที่ว่า "(อัลลอฮฺ)ทรงทำให้แผ่นดินนั้นแผ่ราบเรียบ"

และท่านฟัรรออฺได้กล่าวว่า "จากพระดำรัสที่อัลลอฮฺตรัสว่า "และหลังจากนั้นทรงทำให้แผ่นดินเป็นพื้นราบเรียบ" (ซูเราะฮฺอันนาซิอาต อายะฮฺที่ 30) ก็คือทรงทำให้มันราบเรียบ

และคำว่า อัลอุดฮีย์ หมายถึง ที่วางไข่ของนกกระจอกเทศซึ่งอยู่บนพื้นทราย เนื่องจากว่า นกกระจอกเทศก่อนที่จะวางไข่นั้น มันจะกระทืบเท้าของมันบนพื้นดินเพื่อปรับให้พื้นราบเรียบเสียก่อนจึงค่อยวางไข่ลงไป

และอัลฟัรรออฺได้ยกคำกล่าวของท่านอิบนุอุมัรที่กล่าวว่า "แล้วสายน้ำก็ได้***ไหลทะลัก***เข้าไปในที่ราบลุ่มนั้น" ในที่นี้ ดะหฺว์หมายถึง ขว้าง หรือ โยน

_____________________________
***หมายเหตุ คำอธิบายเสริมจากผู้แปลถ่ายทอดนอกเหนือจากข้อความในตำรา

เนื่องจากในภาษาไทยจะไม่ใช้คำว่าโยน หรือ ขว้างกับสายน้ำ ผู้แปลถ่ายทอดจึงใช้คำว่า ไหลทะลักเนื่องจากมีความหมายและคุณลักษณะตรงกัน แต่ในทางภาษาอาหรับจะใช้คำว่า โยน หรือขว้างกับสายน้ำ จึงอธิบายให้ผู้อ่านได้รับทราบถึงความต่างนี้)
_____________________________________

และอัลฟัรฺรออฺได้กล่าวว่า ท่านสะอีด บุตรของอัลมุสัยยิบได้ถูกสอบถามถึงการขว้างหิน(การละเล่นชนิดหนึ่ง) ท่านตอบว่า เล่นได้ ไม่เป็นไร หมายถึง การเล่นขว้างหินและการแข่งขันกัน(ในการขว้างหิน)

และมีรายงานจากท่านอิบนุ้ลอะอฺรอบีย์ว่าเขาเล่นขว้างหิน และคำว่า ดาฮีย์ ก็คือผู้ที่โยนหรือขว้างหินในมือของเขา
และจากบทกลอนที่ได้ถูกขับขานให้แก่เอาซฺ บุตรของหะญัรฺ

يَنْزِعُ جِلْدَ الْحَصَى أَجَشُّ مُبْتَرِكٌ ... كَأَنَّهُ فَاحِصٌ أَوْ لَاعِبٌ دَاحٍ

ความว่า "ฝนฟ้าอันจำเริญ ชำระล้าง(พัดพาสิ่งสกปรกไป) จากผิวหิน ดุจประหนึ่งว่ามันคือผู้พลิกๆฝุ่นดิน หรือคนเล่นดาฮิน(ของเล่นเด็กชนิดหนึ่ง เป็นไม้หรือผ้ากลมๆ โยนลงหลุม) ก็มิปาน"

และในคำกล่าวของอบูรอเฟียะอฺที่กล่าวว่า "ครั้งหนึ่งฉันได้เล่นมะดาฮีย์กับหะซันและหุซัยนฺ"(ลูกชายทั้งสองของท่านอะลี บุตรของ อบูฏอลิบ)

มะดาฮีย์หมายถึง การละเล่นชนิดหนึ่ง โดยใช้หินก้อนเล็กๆขนาดใกล้เคียงกับชิ้นขนมปังก้อนกลมๆเล็กๆ โดยที่ผู้เล่นต้องขุดหลุมขึ้นมาหลุมหนึ่งแล้วต้องขว้างหินเหล่านั้นให้ลงหลุม และผู้ใดที่สามารถขว้างหินลงหลุมนั้นได้ถือว่าเขาเป็นผู้ชนะ ส่วนผู้ที่ขว้างหินไม่ลงหลุมถือว่าเขาเป็นผู้แพ้

และคำว่า อัดดะหฺว์นั้นหมายถึง การขว้างก้อนหินหรือลูกวอลนัทหรือสิ่งอื่นๆ(ที่คล้ายคลึงกัน)ของผู้เล่น(แข่งขว้างหิน)

(เชคอะฏียะฮฺ ซาลิม กล่าวว่า) และการละเล่นขว้างหินที่เจ้าของตำราลิซานุ้ลอะร็อบ(อิบนุมันซูรฺ)ได้เล่าถึงโดยอ้างอิงจากคำกล่าวของอบูรอเฟียะอฺนั้นก็ยังคงมีอยู่ที่นครมะดีนะฮฺจวบจนปัจจุบันนี้ โดยมีชื่อเรียกว่า อัดดะหฺล์ (แผลงมาจากคำว่า อัดดะหฺว์) โดยมีลักษณะการเล่นเหมือนเดิมทุกประการ

และหลังจากที่ได้หยิบยกตำราทางภาษาดั้งเดิม รวมถึงคำอธิบายของบรรดานักอธิบายอัลกุรอานมาอ้างอิงแล้ว ปรากฏว่าพวกเราก็ได้มาเผชิญกับการโต้แย้งระหว่างนักดาราศาสตร์ และนักวิชาการด้านอื่นๆ เกี่ยวกับประเด็นรูปทรงของโลก

ซึ่งเราหวังว่าจะได้รับความช่วยเหลือให้สำเร็จด้วยความโปรดปรานจากอัลลอฮฺในการชี้แจงความจริงในเรื่องนี้ เพื่อที่จะได้ไม่มีใครคิดเดาเอาว่าอัลกุรอานมีการย้อนแย้งกับสิ่งที่ได้รับการพิสูจน์จากหลักดาราศาสตร์ และเพื่อที่คนไม่รู้จะได้ไม่หลงคล้อยตามคำกล่าวที่แอบอ้างต่ออิสลาม(อย่างผิดๆ)

และเมื่อพิจารณาไปยังคำอธิบายของบรรดานักอธิบายอัลกุรอาน เราจะพบว่า................

โปรดติดตามต่อในตอนที่ 3 อินชาอัลลอฮฺ