ผมไม่ใช่ปราชญ์นะครับ อย่าเข้าใจผิด
1-อัลกุรอ่าน 114 ซูเราะห์ ผมจำไม่หมด และที่จำได้ก็ไม่เกินหกญุซ (เพราะเคยท่องตอนเรียน) บัดนี้ ลืมเลือนไปน่าจะเยอะกว่าที่จำครับ
2-ฮะดีษมีมากกว่าแสน แต่ที่จำไม่ถึงร้อย
3-ฟัตวาของศ่อฮาบะห์มีเป็นร้อยเป็นพันหรืออาจหลายๆ พัน จำได้บ้างกระท่อนกระแท่น
4-“อิจมาอ์”มติเอกฉันท์ของปวงปราชญ์ มีมากมายหลายเรื่องหลายด้าน ที่จำได้อยู่ในหัวสมองน้อยเต็มที
5-ตัฟสีรแต่ละอายะห์ เหตุที่ถูกประทานลงมา แง่มุมทางภาษา หลักภาษา นิรุกติศาสตร์ ที่ผมรู้น้อยกว่าที่ไม่รู้
6-มุมมองของปราชญ์แต่ละยุคสมัยต่อปมปัญหาต่างๆ ไล่ตั้งแต่ ศ่อฮาบะ ตาบิอีน และยุคต่อๆ มา ผมจำได้ก็ตอนเปิดตำราพอปิดตำราก็ลืม
7-หลักการเข้าใจอัลกุรอ่าน ที่สืบต่อกันมาแต่ยุคต้นๆ ที่เรียกว่าอุศูลตัฟสีร จำได้บ้างจำไม่ได้บ้าง และที่จำนะน้อยกว่าที่ไม่จำ อันนี้ไม่รวมความเข้าใจนะครับ ซึ่งเป็นอีกเรื่องหนึ่งต่างหาก
8-หลักการแยกแยะฮะดีษ ที่สืบทอดกันมาจากรุ่นก่อนๆ ประวัติบุคคลในสายรายงาน อภิธานศัพท์ เรียกว่า “ริวายะห์” และ “ดิริยะห์” ผมจำได้เพียงนิดเดียว แค่พอจะมีความเข้าใจบ้างเล็กๆน้อยๆ เท่านั้นเอง
9-หลักว่าด้วยการเข้าใจตัวบทในหลายๆมิติ ที่เรียกว่า “อุศูลุ้ลฟิกห์” ที่จำได้ก็มีที่ไม่จำก็มี และที่จำก็ยังไม่แน่ว่าเข้าใจถูกทั่งหมดหรือไม่
คนอย่างผมจึงมิอาจเอื้อมจะออกฟัตวาเอง หรือตั้งตนเป็นผู้วินิจฉัยครับ
คนรู้เขาวินิจฉัยแม้พลาดผิดไป เขาก็ยังได้บุญ แต่คนอย่างผมหากไม่ประมาณตนและดึงดันออกฟัตวาเอง แม้จะถูกก็ถือว่าผิดครับ เพราะพูดเรื่องศาสนาโดยมีความรู้ไม่ถึง หรือคาดเดาเอาโดยปราศจากความรู้ มันคือบาปกับบาป เท่านั้น
ดังนั้นจึงขอแจ้งเตือนมายังท่านทุกคนว่าเหตุใดผมจึงตัองพึงพิงอิงปราชญ์ เหตุเพราะผมคนรู้น้อยครับ
หากท่านใดคิดว่าผมด้อย ผมไม่เก่ง ผมมีความรู้น้อย และไม่น่าเชื่อถือ ก็ขอเชิญไปที่ชอบๆ นะครับ ไปหาท่านครู่ที่ท่านไว้วางใจและเชื่อมั่นว่าเขาคือปราชญ์ตัวจริงเสียงจริง และขอใช้ภาษาอังกฤษแบบวิบัติว่า “เวย์ฮู เวย์อิท”
แจ้งมาเพื่อทราบ ... โดยทั่วกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น