ข้อพึงระวังในยุคแห่งความหลอกลวง

ข้อพึงระวังในยุคแห่งความหลอกลวง ศาสนทูตแห่งอัลลอฮฺระบุว่า عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ : سَيَأْتِي عَلَى النَّاسِ سَنَوَاتٌ خَدَّاعَات، يُصَدَّقُ فِيهَا الْكَاذِبُ، وَيُكَذَّبُ فِيهَا الصَّادِقُ، وَيُؤْتَمَنُ فِيهَا الْخَائِنُ، وَيُخَوَّنُ فِيهَا الأَمِينُ، وَيَنْطِقُ فِيهَا الرُّوَيْبِضَةُ، قِيلَ : وَمَا الرُّوَيْبِضَةُ ؟ قَالَ : “الرَّجُلُ التَّافِهُ فِي أَمْرِ الْعَامَّةِ”. وقال الحافظ ابن حجر رحمه الله في فتح الباري (13 / 84):سنده جيد. "ปีกาลแห่งความหลอกลวงจะเกิดขึ้นกับผู้คนทั้งหลาย เป็นช่วงเวลาที่จอมโกหกได้รับความเชื่อถือ และคนจริงถูกหาว่าโกหก คนทรยศได้รับความไว้วางใจ และคนสุจริตใจถูกหาว่าคดโกง และคนเขลาเบาปัญญาหาญกล้ามาถกเถียงเรื่องส่วนรวม" (หะดีษบันทึกโดยอะห์มัด อิบนุมาญะฮฺ และหากิม) .... อิสลามไม่สนับสนุนและต่อต้านการพูดโกหก ด้วยเพราะมันเป็นนิสัยของพวกสับปลับ หน้าไหว้หลังหลอก หรือที่เรียกกันว่า พวกมุนาฟิก ท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวถึงคุณลักษณะของ คนมุนาฟิกว่า “ลักษณะของคนมุนาฟิกนั้นคือ เมื่อเขาพูดก็จะพูดปด เมื่อสัญญาก็จะบิดพลิ้ว และเมื่อได้รับความไว้วางใจก็จะทรยศหักหลัง” (รายงานโดย อัลบุคอรีย์) ท่านอาอิชะฮฺ ภรรยาของท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้กล่าวถึงจุดยืนของท่านรอซูลที่มีต่อผู้ที่ชอบพูดโกหกว่า ท่านจะโกรธมากต่อผู้ที่ชอบพูดโกหก เมื่อใดท่านศาสดาได้ยินผู้ใดพูดโกหกเพียงครั้งเดียว ท้านจะโกรธเขาผูเนั้นจนกว้าเขาจะกลับเนื้อกลับตัวและขออภัยโทษต่ออัลลอฮฺ และสัญญาว่าเขาจะไม่พูดโกหกอีก การโกหกนั้นจะนําไปสู่ความหายนะและเนรคุณต่ออัลลอฮฺ ส่วนผู้มีความซื่อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น ตลอดจนซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ เขาผู้นั้นจะเป็นที่รักใคร่ของอัลลอฮฺและเพื่อนมนุษย์ดังหะดีษที่มีความว่า “พวกท่านจงห่างไกลจากการพูดโกหก แท้จริงแล้วการพูดโกหกจะนําไปสู่การกระทําความชั่ว และแท้จริงแล้วการกระทําความชั่ว จะนําไปสู่ขุมนรก และเมื่อชายผู้หนึ่งได้กล่าวเท็จอย่างสม่ำเสมอเขาจะถูกอัลลอฮฺบันทึกว่าเป็นจอมโกหกหลอกลวง พวกท่านจงซื่อสัตย์ ซึ่งแท้จริงแล้วความซื่อสัตย์จะนําไปสู่ความดี และแท้จริงแล้วความดีนั้นจะนําไปสู่สวรรค์ เมื่อใดเขาผู้นั้นผู้แต่ความจริง(ซื่อสัตย์) เขาจะถูกอัลลอฮฺบันทึกว่าเป็นคนที่ซื่อสัตย์ยิ่ง” (รายงานโดยอัล-บุคอรีย์) อิสลามไม่เห็นด้วยกับผู้ที่ชอบพูดในสิ่งที่เขาไม่ปฏิบัติหรือพูดไม่ตรงกับสิ่งที่มีในใจของเขา อัลลอฮฺได้ตรัสไว้ว่า (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ(2) كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّـهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ(3 “โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย เหตุไฉนพวกเจ้าจึงกล่าวในสิ่งที่พวกเจ้าไม่ได้กระทํา เป็นความพิโรธอันใหญ่หลวงสําหรับอัลลอฮฺ การที่พวกเจ้ากล่าวในสิ่งที่ไม่ได้กระทํา” (อัลกุรอาน สูเราะฮฺ อัศ-ศ็อฟ: 2-3) การพูดความจริงหรือความซื่อสัตย์คือเส้นทางสู่สวรรค์ และความโกหกก็คือเส้นทางไปสู่นรก อนึ่ง การซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ในการเป็นมุสลิมนั้นหมายถึง การปฏิบัติงานที่ดีอย่างสม่ําเสมอ เพื่อเป็นเสบียงไว้ในโลกอาคิเราะฮฺ อัลลอฮฺได้ตรัสไว้ว่า وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ “เจ้าจงทําการภักดีต่อองค์อภิบาลของเจ้าจนกว่าความมั่นใจอันแน่นอน(หมายถึงความตาย)จะประสบแก่ตัวเจ้า” (อัลกุรอาน สูเราะฮฺ อัล-หิจญ์รฺ : 99) ข้อคิดที่ได้รับจากบทเรียน 1. อัลลอฮฺทรงรักผู้ที่มีความซื่อสัตย์และไม่ชอบการพูดโกหก 2. ผู้ที่ไม่ซื่อสัตย์ พูดไม่ตรงกับการกระทํา จะได้รับความโกรธกริ้วจากอัลลอฮฺ 3. ความซื่อสัตย์เป็นศูนย์ของความดีงามทั้งมวล และเป็นเส้นทางสู่สวรรค์ 4. การพูดโกหกเป็นหนึ่งในคุณลักษณะประจําตัวของพวกมุนาฟิก 5. มุสลิมจะต้องซื่อสัตย์ต่ออัลลอฮฺ ต่อตนเอง และผู้อื่น 6. การปฏิบัติศาสนกิจและความดีอย่างสม่ำเสมอนับเป็นเครื่องหมายแห่งความซื่อสัตย์เช่นเดียวกัน