หลัการของอิหม่ามชาฟิอี ที่อะฮลุลบิดอะฮไม่กล้าอ่าน

หลัการของอิหม่ามชาฟิอี ที่อะฮลุลบิดอะฮไม่กล้าอ่าน หลัการของอิหม่ามชาฟิอี ที่อะฮลุลบิดอะฮไม่กล้าอ่าน อิหม่ามชาฟิอี (ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน)กล่าวว่า وإنّما الاستحسان تلذذ، ولو جاز لأحد الاستحسان في الدين لجاز ذلك لأهل العقول من غير أهل العلم، ولجاز أن يشرع في الدين في كلّ باب، وأن يخرج كلّ أحد لنفسه شرعاً ความจริง การอิสติหซาน (การกำหนดหุกุมศาสนาด้วยการเห็นว่าดี)นั้น คือการทำตามอารมณ์ เพราะหากอนุญาตให้คนใด ทำตามที่เห็นว่าดี(อิสติหซาน)ในเรื่องศาสนา แน่นอน ก็จะอนุญาตเรื่องดังกล่าว แก่ผู้ที่มีสติปัญญา โดยไม่ใช่ผู้มีความรู้ และแน่นอน ก็จะอนุญาตให้เขาบัญญัติใน ศาสนา ในทุกๆเรื่อง และ ทุกคนก็จะสามารถออกศาสนบัญญัติให้แก่ตัวเองได้ – ดูอัรริสาละฮ หน้า 507 และอุศูลุลฟิกฮอัลอิสลามมีย์ ของอัซซุหัยลีย์ หน้า 749 @@@ ข้างต้น ท่านอิหม่ามชาฟิอี อธิบายชัดเจนว่า หากให้คนเรากำหนดหุกุมศาสนา ตามความเห็นว่าสิ่งนั้นดี ก็แสดงว่าอนุญาตให้คนเราบัญญัติศาสนาให้แก่ตัวเองได้ และท่านอิหม่ามชาฟิอี กล่าวอีกว่า مَنِ اسْتَحْسَنَ فَقَدْ شَرَعَ . ผู้ใดคิดว่าดี ตามความเห็น แน่นอน เขาได้บัญญัติศาสนบัญญัติแล้ว قَالَ الرُّويَانِيُّ : مَعْنَاهُ أَنَّهُ يَنْصِبُ مِنْ جِهَةِ نَفْسِهِ شَرْعًا غَيْرَ الشَّرْعِ อัรเรายานีย์ กล่าวว่า ความหมายของมันคือ แท้จริง เขากำหนดหุกุมศาสนา ที่มาจากตัว(ความเห็น)เขาเอง โดยปราศจากการอ้างอิงศาสนบัญญัติ - ดู อิรชาดุลฟุหูล ของอิหม่ามเชาการนีย์ หน้า 240 คำพูดอิหม่ามชาฟิอีต่อ أن حراماً على أحد أن يقول بالاستحسان إذا خالف الاستحسان الخبر แท้จริงหะรอมแก่คนหนึ่งคนใด กล่าว ด้วยความเห็นว่าดี เมื่อ การเห็นว่าดี(อิสติหซาน)นั้น ขัดแย้งกับอัลเคาะบัร(หะดิษ) ดู คำนำ หนังสืออัลอุม เล่ม 1 หน้า 70 อิบนุหัซมิน (ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน)กล่าวไว้น่าสนใจคือ الحق حق وإن استقبحه الناس، والباطل باطل وإن استحسنه الناس، فصح أن الاستحسان شهوة، واتباعُ للهوى وضلال، وبالله تعالى نعوذ من الخذلان. ความจริง ก็คือความจริง แม้บรรดามนุษย์จะเกลียดชังมันก็ตาม และความเท็จ ก็คือความเท็จ แม้ว่ามนุษย์จะเห็นว่าดีก็ตาม ดังนั้น ที่ถูกต้องนั้น การกำหนดหุมกุมเพราะเห็นว่าดี นั้นเป็นการชะฮวัต(เป็นความปราถนาของอารมณ์) และ คือการตามอารมณ์ และเป็นการลุ่มหลง และขอวิงวอนต่ออัลลอฮตะอาลา ให้พ้นจากความสิ้นหวังด้วยเถิด – ดู อัลอะหกาม ฟี อุศูลิลอะหกาม เล่ม 2 หน้ 196 ........ เรื่องหุกุมศาสนา ไม่ใช่ใครจะคิดเอาเองได้ แต่จะต้องอ้างอิงหลักฐานทางศาสนบัญญัติ ไม่ใช่ มาจากความคิดเห็นว่าดีของมนุษย์ ซึ่งต่างกับอะฮลุลบิดอะฮ ที่ตักลิดความเห็นนักปราชญเป็นบทบัญญัติศาสนา โดยอ้างว่าเป็นสิ่งที่ดี นบีไม่ทำ ก็ทำได้ถ้าปราชญหรืออุลามาอฺรับรอง والله أعلم بالصواب อะสัน หมัดอะดั้ม 22/7/60